فال حافظ عیدانه (فال n+1 أم )

سلام!
زیاده عرضی نیست. جز آرزوی سلامتی تن و جان برای همه ی دوستان..
توی دوره ی آموزشی سربازی ، روزای آخر، اکثر بچه ها واسه هم یادگار مینوشتند. بعضی ها که از قبل تدارک دیده بودند یک دفتر یا سررسید میدادند واسه نوشتن و اونایی هم که چیزی نداشتند توی همون دفترچه های کوچک سربازی از بقیه "یادگارنوشت" میگرفتند..
بهرحال بعید میدونم جایی و فرصتی جز این گیر بیاد که 100تا جوون هم سن وسال بمدت دوماه شبو روز کنار هم باشند،حتی بچه هایی که تجربه ی خوابگاه داشتند اعتراف میکردند که چنین جو و فضایی هرگز اونجا حاکم نیست..
همین نزدیکی و صمیمیت باعث میشه که خاطرات و یادهای فراوونی به بار بیاد و یادگارنوشت میتونه تثبیتی باشه از اینها در ذهن، که انسان، ریشه دارد در نسیان و فراموشی..
حالا ربط این حرفا با فال حافظ:
شاید شعر ها و ترانه های زیادی توی ذهنم آماده داشتم ولی من واسه نوشتن یادگاری برای همه ی دوستام هیچ شعر و نوشته ای قشنگ تر از این بیت حافظ به ذهنم نمیومد!
اوقات خوش آن بود که با دوست بسر رفت*
باقی همه بی حاصلی و بی خبری بود
و اون روزا گذشت تا لحظه های نزدیک تحویل سال. وقتی دست به دامان لسان الغیب شدم واسه فال سال جدیدم، غزلی از حافظ آمد که همین بیت توش بود..
یکی دیگه از تفائل ( جمع مکسر تفؤل ) بنده به دیوان شیخ توی همون لحظات تحویل سال رو میزارم واسه ی فال حافظ عیدانه..
پس با انجام مقدمات لازمه و نیت خالصانه، برید به ادامه مطلب..( فک کنم عرضم کمی زیاده شد.میبخشید )
* در برخی از نسخ این مصرع اینگونه است :
اوقات خوش آن بود که با دوست گذشت...( این هم از افاضه ی فضل ما در این پست! )
( در اينجاي روايت بين علما اختلاف نظر است! ) پاسخ همي داد که : شما به شلوغي جلسات مـ جـ مـ ـع ببخشيد...
( همي مي بخشيد. اين خط مـ جـ مـ ـع زيادت از اندازه در صورت کتاب { بَ بَئي: Facebook } همي مي گردد. )










.jpg)

















این وبلاگ تنها مرجع رسمی اطلاع رسانی مجمع دانشجویان خمینی شهری دانشگاه صنعتی اصفهان است که فعالیت خود را از شهریور سال 86 به منظور دستیابی به اهدافی همچون اطلاع رسانی فعالیت های شورای مرکزی مجمع؛بررسی مشکلات صنفی دانشجویان خمینی شهری؛ آشنایی و نزدیکی بیشتر دانشجویان خمینی شهری با یکدیگر و همچنین مکانی برای انتشار دست نوشته های دانشجویان که در کمتر جایی امکان انتشار آن را دارند، می باشد که در این راستا دانشجویان خمینی شهری هم محلی را در فضای مجازی داشته باشند که احساس کنند متعلق به خود آنهاست.