جدایی نادر از سیمین

همانطور که می دانید اصغر فرهادی تنها کارگردان ایرانی است که موفق به دریافت جایزهی اسکار شد. پس از برنده شدن ایشان، دو گروه مختلف در مورد این اثر، اظهار نظر کردند. یکی دلیل بردن آن را سیاسی میدانستند و سعی در تخریب آن داشتند و گروه دیگر سعی بر تعریف. متأسفانه این دو گروه (از جمله خود من) بدون دلیل و منطق اظهار نظر کرده و سعی بر نگاه کورکورانه و یکجانبهگرایانه بر این موضوع داشتند. پخش فیلم «گذشته» در این روزها بهانهی خوبی شد تا کمی به بررسی «جدایی نادر از سیمین» پرداخته تا مشخص شود که آیا «گذشته» ارزش دیدن دارد. توصیه میشود که قبل از خواندن این متن، حداقل یکبار «جدایی نادر از سیمین» را ببینید.
برای من بسیار جالب بود که در مراسم
اسکار، در قسمت بهترین نمایشنامه، آن قسمتی از فیلم به نمایش درآمد که «سمیه» در
حال باز و بسته کردن پیچ دستگاه اکسیژن پیرمرد است. چرا این قسمت باید پخش میشد؟
چه نکتهی ظریفی در آن نهفته است؟ این سؤالات باعث شد تا کمی در اینترنت جستجو کنم
تا به متنی که توسط آقایی به نام کسرا کرباسی نوشته شده بود برخورد کردم و این
سرآغازی بود تا من «جدایی نادر از سیمین» و حتّی سینما را بهتر بشناسم و پس از
مشورت با دوست عزیزم1(اسم دوست شان را آخر متن آوردم! چون می خواستم اولش لو نره نویسنده متن چه کسی هستند.) تصمیم گرفتم که این متن را بنویسم.