عالم آل محمد(ص)
خوشا دلی که مدام از پی نظری نرود
به هر درش که بخوانند بی خبر نرود
سیاه نامه تر از خود کسی نمی بینم
چگونه چون قلمم دودِ دل به سر نرود
درود بر زهدِ عارف(«=عاقل +عـ ـا شـ ـق)
عقل و خرد هیچ مسلمانی به کمال نمی رسد مگر اینکه ده ویژگی در او باشد:
مردم به خیر او امیدوار باشند
و از شر او در امان باشند
خیر فراوان خود را اندک شمارد
و خیر اندک دیگران را بسیار داند
در بر آوردن نیاز نیازمندان خسته نشود
و از فراگرفتن دانش در سراسر عمر ملول نگردد
تنگدستی در راه خدا برای او محبوب تر از بی نیازی باشد
و خواری در راه خدا برایش محبوب تر از سربلندی همراه با دشمنان خدا باشد
بر گمنام بودن بیشتر از شهرت تمایل داشته باشد
هیچ کس را نمی بیند مگر اینکه می گوید او از من بهتر و پرهیزکارتر است.
همانا مردم دو گروه هستند:
گروهی که در واقع از او بهتر و پرهیزکارترند و گروهی که در واقع از او بدتر و پایین ترند.
اما او هر گاه با کسی ملاقات کند که از او بدتر و پایین تر است، با خود می گوید شاید خوبی این شخص در باطن اوست و همین برای او بهتراست، اما خوبی من در ظاهر است وهمین برای من بدتر است.
و هر گاه کسی را ببیند که از او بهتر و پرهیزکارتر است، به او احترام و تواضع کند تا به مقام او برسد پس هر گاه او چنین کند مجد و عظمت او پاکیزه و نام او نیکو می شود و بر مردم زمان خود آقایی خواهد کرد.