همین ام دیگر

بیش از این چه می خواهم؟

آفتاب ومهتاب هم که هست و

همه چیز بر وفق مراد!


  شادم

   نه کسی دلم را به بازی می گیرد

   نه تب و تاب دل بردن از کسی در من

  گاهی می آیند

  نگاهم میکنند

  زیر لب می گویند:

  چه چشم های عجیبی!

  و می روند


  نه دلبسته ام می شوند،

  نه دلبسته شان می شوم

  نه آمدنشان قند در دلم آب،

  نه رفتن شان اشک به چشمم روان

                                                    کاش زودتر از این ها مجسمه می شدم...