آدم و حوا
درود برپدرم که آدم است و بر مادرم که هوادار اوست
مگر می توانستند آدم و حوا
سر از این بازی بپیچند؟
نمایشنامه را
خوب یا بد
خدا نوشته بود
و آنها
مثل بچه ی آدم
باید در آن بازی می کردند
و گرنه آدم هایی نبودند
که بخواهند
این طور با زندگی آدم ها
بازی کنند
فقط ای کاش
شیطان فرشته ی خسته تری بود
و درست
لحظه ی قبل از وسوسه
به سرش می زد از صحنه ماجرا بیرون برود
گوشه ای بشیند
سیگاری بگیراند به دِرازای ابد
و به گونه های گندمگون حوا
فکر کند...
نمایش به هم می خورد
وپرده ها فرو می افتد
+ نوشته شده در پنجشنبه بیستم تیر ۱۳۹۲ ساعت 12:30 توسط مطهره نجاری
|