عنوان ندارد!

تو خیابون داشتم با موبایلم حرف میزدم
طرف تلفن خونه رو خواست منم دادم و گفتم:یه ساعت دیگه میرسم خونم زنگ بزن.

یه ساعت بعد یه دختره زنگ زده :آقا شما به من شماره دادین!

با تعجب گفتم : مـــن ؟؟ کِی ؟؟ کجا ؟؟

میگه : وااااااااا ! فلان جا داشتین الکی با موبایل
حرف میزدین مگه به من شماره نمیدادین ؟؟؟!!!

لقمان را گفتند پارک دوبل از که آموختی؟؟

گفت از بانوان!!!

من واقعا تو خلاقیت بعضی از این دخترا موندم…دختره ۱۵۰ سانت قد داره؛
۱۰ سانت پاشنه زده زیر کفشش…!!!کلیپس بسته رو کلش؛ اونم یه ۷ سانت بردش بالا…!!!بعد اومده میگه؛ من دوست ندارم مردی که توی زندگیمه قدش کوتاه باشه!!!

سلامتی اونایی که پول ندارن ولی مرام دارن
سلامتی اونایی که زبون بازی بلد نیسن چون قلبشون پاکه
سلامتی اونایی که چون زیر بنا افکارشون سو استفاده نبود نه ....شنیدن
سلامتی اونایی که دارن از تنهایی میمیرن

هزاران سال با فطرت نشستم
به او پیوستم و از خود گسستم

ولیکن سرگذشتم این سه حرف است
تراشیــــدم......پرستـیــــدم....شکســـتــم

(اقبال لاهوری)

برچسب‌ها: همه چیز, طنز, ادبی

+ نوشته شده در یکشنبه بیست و نهم بهمن ۱۳۹۱ ساعت 21:30 توسط مطهره نجاری |

این وبلاگ تنها مرجع رسمی اطلاع رسانی مجمع دانشجویان خمینی شهری دانشگاه صنعتی اصفهان است که فعالیت خود را از شهریور سال 86 به منظور دستیابی به اهدافی همچون اطلاع رسانی فعالیت های شورای مرکزی مجمع؛بررسی مشکلات صنفی دانشجویان خمینی شهری؛ آشنایی و نزدیکی بیشتر دانشجویان خمینی شهری با یکدیگر و همچنین مکانی برای انتشار دست نوشته های دانشجویان که در کمتر جایی امکان انتشار آن را دارند، می باشد که در این راستا دانشجویان خمینی شهری هم محلی را در فضای مجازی داشته باشند که احساس کنند متعلق به خود آنهاست.

!#!#!#!#!#!#!#!#!
ایمیل مجمع: sede_iut88@yahoo.com
!#!#!#!#!#!#!#!#!

صنعتی تنها خوبی اش رفاقت هایی است که با اشک به تداوم می رسند. و اگر روزی رفتن از اینجا دلگیرمان میکند؛ خاطره ی همین رفاقت هاست. وگرنه من و تو خوب میدانستیم صنعتی چیزی نداشت که به آن عادت کنیم.

مجمع دانشـجویان خمینی شهری دانشگاه صنعتی

آغاز هميشه يكسان است؛ پايان مشخص مي كند راه را؛ بيراه را...