اين کيست که چنين خشمگين و مصمم، گرداب فشرده ي طواف مسلمان را مي شکافد و بيرون  مي آيد و شهر« حرمت و امنيت و قداست» را پشت سر مي گذارد؟ در اين هنگام که مسلمانان ، همه، رو به کعبه دارند، او آهنگ کجا کرده است؟ چرا لحظه اي به قفا باز نمي گردد تا ببيند اين دايره ي گردانده اي را که در آن ، خلق را، به آهنگ نمرود، بر گرد ابراهيم مي چرخانند، و صفا و مروه را به نشانه ي سعي بيهوده شان مي دوانند! و مصلحت پرستاني که دست هاشان به خون حقيقت آغشته است و اينان در هر عصري، و هر نسلي، با "غيبت خويش"زمينه ساز "شهادت انسان" مي شوند و در پس اين نقاب هاي تقوي و تقدس، دژخيم پنهان است و همين حج گزاران اند که، هميشه و همه جا، به وسوسه ي آن سه بت همه جا و هميشه،اسمعيل را، با دست خويش، در پاي نمرود، ذبح کرده اند- روز «قرباني انسان» را و «ذبح اسمعيل »زمان را جشن بگيرند، آنگاه ، پشت به کعبه ، به سوي قبله ي ذلت و زندگي رو کنند و بهشت آخرت را به بهاي جهنم دنيا خريده، بر خاکستر هاي گرم مطبخ ارباب، مست از نشئه عاقيت، بخسبند و ته مانده ي سفره هاي غارت را ، غرق لذت بچرند!
پيش چشمم را پرده اي از خون پوشيده است.باز نگاهم به او مي رسد، او کيست؟ آهنگ کجا دارد؟ مي ترسم در سيماي بزرگ و نيرومند«او» بنگرم، او که قرباني اين همه زشتي و جهل است.
به پاهايش مي نگرم که همچنان استوار ايستاده و اين تن صد ها ضربه را به پا داشته است.
از روزنه هاي زره خون بيرون مي زند و بخار غليظي که خورشيد صحرا مي مکد تا هر روز، صبح و شام، به انسان نشان دهد و جهان را خبر کند!
به حکم خليفه الله که خودش باشد حج را  رها کرده است تا به همه ي مردم تاريخ ثابت کند
اگر امامت نباشد،اگر رهبري نباشد،اگر حسين نباشد و اگر يزيد باشد، چرخيدن برگرد خانه خدا با  خانه بت مساوي است.اسمعيل را، با دست خويش، در پاي نمرود، ذبح کرده اند- تا
روز «قرباني انسان» و «ذبح اسمعيل»زمان را جشن بگيرند

برگرفته از کتاب حسین وارث آدم اثر دکتر علی شریعتی

یادشان گرامی باد