بیا با خود بیندیشیم...
بیا وقتی برای عشق هورا می کشد احساس ، به روی اجتماع بغض حسرت گاز اشک آور بیندازیم .
بیا باخود بیندیشیم ؛
اگریک روز تمام جاده های عشق را بستند ،
اگریک سال چندین فصل برف بی کسی آمد ،
اگریک روزنرگس درکنارچشمه غیبش زد ،
اگر یک شب شقایق مرد !
تکلیف دل ما چیست ؟
ومن احساس سرخی می کنم چندی ست .
ومن از چند شبنم پیش ترخوابم نزول عشق رادیدم .
چرا بعضی برای عشق دل هاشان نمی لرزد ؟
چرا بعضی نمی دانند که این دنیا به تارموی یک عاشق نمی ارزد ؟
چرا بعضی تمام فکرشان ذکراست ؟
ودرآن ذکرهم یاد خداخالی ست وگویی میوه ی اخلاصشان کال است .
کاش ، تا دل ، می گرفت و می شکست ، عشق می آمد کنارش می نشست .
کاش باهردل ، دلی پیوند داشت . هر نگاهی ، یک سبد لبخند داشت .
کاش لبخندها پایان نداشت ، سفره ها تشویش آب ونان نداشت .
کاش می شد نازرا دزدید و برد ، بوسه را با غنچه هایش چید و برد .
کاش دیواری میان ما نبود ، بلکه می شد آن طرف تر را سرود .
آی مردم من غریبستانی ام !
امتداد لحظه ای بارانی ام !
شهرمن آن سوتراز پروازهاست ! در حریم آبی افسانه هاست !
شهرمن بوی تغزل می دهد ! هرکه می آید به او گل می دهد !
دشت های سبز ، وسعت های ناب نسترن ، نسرین ، شقایق ، آفتاب
بازاین اطراف ، حالم را گرفت . لحظه ی پرواز ، بالم را گرفت .
می روم آن سو" تو" را پیداکنم . در دل آیینه ، جایی وا کنم .
"دکتر انوشه"
این وبلاگ تنها مرجع رسمی اطلاع رسانی مجمع دانشجویان خمینی شهری دانشگاه صنعتی اصفهان است که فعالیت خود را از شهریور سال 86 به منظور دستیابی به اهدافی همچون اطلاع رسانی فعالیت های شورای مرکزی مجمع؛بررسی مشکلات صنفی دانشجویان خمینی شهری؛ آشنایی و نزدیکی بیشتر دانشجویان خمینی شهری با یکدیگر و همچنین مکانی برای انتشار دست نوشته های دانشجویان که در کمتر جایی امکان انتشار آن را دارند، می باشد که در این راستا دانشجویان خمینی شهری هم محلی را در فضای مجازی داشته باشند که احساس کنند متعلق به خود آنهاست.