امشب در این پهنه ی موحش  مردان بزرگی سر بر آستان شهادت  نهاده اندکه شعار آزادی بخش ((ان لم یکن لکم دینٌ فکونوا احراراً فی دنیاکم)) را که همراه فریادهای خشماهنگ رهبرشان در میدان کارزار طنین می افکند با خون خود نقش آن مرز و بوم پر آشوب کردند.

دیشب تاریخ بشریت چنین شهدایی را نداشت و امشب آنان درگذرگاهش خفته اند.

 دیشب انسانیت عمیق ، چنین پشتوانه هایی  نداشت و امشب کهنترین رشته کوه هایی که حافظ مرز انسانیت اند، در این تاریک زارصف کشیده اند.

آری، قرن ها عظمت و آزادگی را در میان نهاده بودند.

محمدرضا حکیمی