مجمع دانشـجویان خمینی شهری دانشگاه صنعتی

طلب باران توسط امام حسين عليه السلام :

بارالها! اى بخشنده خيرات از چشمه هايش ! و اى نازل كننده رحمت ها از كان هايش ! و اى روان كننده بركات بر اهلش ! باران فريادرس از توست و تو فريادرس و پناهى ، ما خطاكار و اهل گناهيم و تو آمرزش خواه آمرزنده اى ، هيچ معبود به حقى جز تو نيست ، بارالها! آسمان را در اين لحظه بر ما سرشار ببار و از باران پى در پى و پرريزش ، بارانى فريادرس ، گشايش دهنده فراگير، پيوسته ، گوارا، حاصلخيز و فراوان ، پرموج ، پرخروش ، ريزان ، تند و سخت ، روان ، سيل آسا، پردامنه ، لبريزساز چشمه ها و آبگيرها ما را سيراب فرما، بارانى كه بر چهره زمين راه افتاده ، يكى ديگرى را پيش براند و دانه اى از پى دانه ديگر رسد، برقش بى بار و رعدش دروغين نباشد، تا با آن بندگان ناتوانت را نيرو بخشى و زمين هاى مرده را زنده كنى ، و ارتفاعات تپه ها و بلندى ها را شاداب سازى و منت هايت را بر ما ببخشايى ، آمين اى پروردگار جهانيان

طلب باران توسط امام علی عليه السلام :

اى خداوند، ما به سوى تو بيرون آمده ايم، از درون خيمه ها و خانه هايى كه ناله و فرياد ستوران و كودكانمان از آن بلند است. در حالى كه، رحمت تو را مى طلبيم و اميد به فضل نعمت تو بسته ايم و از عذاب و خشم تو بيمناكيم .
بارخدايا، ما را به باران خود سيراب نما و نوميدمان باز مگردان و به قحط هلاك منماى و به آنچه سفيهان كرده اند مؤ اخذه مكن . اى بخشاينده ترين بخشايندگان .

اى خداوند، ما به سوى تو بيرون آمده ايم ، تا آنچه را كه بر تو پوشيده نيست به تو شكايت كنيم. زيرا تنگناهاى دشوارمان به بيچارگى كشانده، خشكساليهاى مشقت بار ما را به درگاه تو رانده. و خواسته هاى دست نايافتنى به رنجمان افكنده و فتنه هاى ناهنجار، گريبانگيرمان شده است .

بار خدايا، از تو مى خواهيم كه ما را، از درگاه خود، نوميد بازنگردانى و اندوهگين واپس نفرستى و ما را به گناهانمان مورد خطاب قرار ندهى و برابر اعمالمان كيفر ندهى .

بار خدايا، بر ما باران و بركت و روزى و رحمت خود بگستران . بر ما بارانى ببار سودمند، سيراب كننده ، روياننده گياهان ، كه بروياند هر چه را كه نابود شده ، و زنده گرداند، هر چه را كه مرده است . بارانى بر ما ببار، كه تشنگى را برطرف گرداند و ميوه ها را افزون سازد و زمينهاى پست را سيراب كند و بر دره ها سيلاب افكند و درختان را برگ روياند و نرخها را بشكند كه تو به هر كارى كه بخواهى توانايى .

نهج البلاغه خطبه ۱۱۵

طلب باران توسط امام سجاد عليه السلام :

خدایا ما را از باران سیراب کن و رحمت خود را همراه با باران فراوان از ابرى که براى رویش زمین زیبایت در همه آفاق به حرکت درآمده، بر ما ارزانى دار. (خدایا) بر بندگانت با رسیدن میوه ها منت گذار و شهرهایت را با شکفتن گل ها زنده گردان، و فرشتگان آن فرستادگان بزرگوارت را فرمان ده تا از جانب تو، باران سودمند و پیوسته که فراوان و گسترده و درشت بار، تند و زود است، بیاورند تا آنچه از (زمین) مرده را زنده گردانى و آنچه از بین رفته، را برگردانى و آنچه روییدنى است را برویانى و در روزى ها وسعت بخشى. (همراه با) ابرى انبوه، سازگار، فراگیر و پرطنین (ولى) بارانش طولانى و رعد و برقش فریبنده (وبى اثر) نباشد. خدایا ما را از باران کامل، رویاننده گیاهان، فراگیر  و گسترده و فراوان سیراب کن، تا با آن گیاهان (مرده را) برگردانى و شکستگى ها را با آن التیام بخشى. خدایا ما را از بارانى سیراب کن که از آن آب ها را از تپه ها روان سازى و چاه ها را با آن پر سازى و رودها را به خروش آورى و درختان را با آن برویانى و (با فراوانى ارزاق) در همه شهرها ارزانى پدید آورى و چهارپایان و مردم را با آن جان دوباره اى بخشى و روزى پاک را بدان وسیله بر ما کامل نمایى و کشت زار را براى ما برویانى و پستان ها (ى حیوانات) را پر شیر سازى و بدین گونه بر قوت و نیروى ما بیفزایى. خدایا آن ابرها را بر ما سایه (و باد) مسموم و خنکى آن را (سرماى) نابودگر و ریزش آن را چون ریزش سنگ (همچون تگرگ) و آبش را آب شور قرار مده. خدایا بر محمد و آل محمد درود فرست و ما را از برکات آسمان و زمین روزى ده، به یقین تو بر انجام هر کارى توانایى.

 (صحیفه ی سجادیه، دعاى 19. )