ياد دارم در غروبی سرد سرد
                                مي گذشت از كوچه ما دوره گرد
داد میزد:كهنه قالي مي خرم
                                دسته دوم جنس عالي مي خرم
كا
سه و ظرف سفالي مي خرم
                                گر نداري كوزه خالي مي خرم
اشك در چشمان بابا حلقه بست
                                عاقبت آهي كشيد بغضش شكست
اول ماه است و نان در سفره نيست
                                اي خدا شكرت ولي اين زندگيست؟
بوى نان تازه هوشش برده بود
                                اتفاقا مادرم   هم    روزه    بود
خواهرم بى روسرى بيرون دويد
                               گفت آقا  سفره  خالى  مي خريد؟