پرستش به مستی ست در کیش مهر ...
خداوند دنیایم را با عشق و در کمال زیبایی آفرید.
و...
به من هستی بخشید تا همچون یک عاشق، مهرش را تمنا کنم. در چشمه ی معرفتش وضو سازم. جامه ی بندگی بر تن کنم و بر سجاده ی لطف و رحمتش سر فرود آورم.
شاید دنیا تنها زمان عاشقی باشد و عشقبازی تنها طریق بندگی.
+ نوشته شده در پنجشنبه چهارم شهریور ۱۳۸۹ ساعت 23:49 توسط مهرانگیز شریفیان
|