خداوند دنیایم را با عشق و در کمال زیبایی آفرید.

و...

به من هستی بخشید تا همچون یک عاشق، مهرش را تمنا کنم. در چشمه ی معرفتش وضو سازم. جامه ی بندگی بر تن کنم و بر سجاده ی لطف و رحمتش سر فرود آورم.

شاید دنیا تنها زمان عاشقی باشد و عشقبازی تنها طریق بندگی.