بلغ العلی بکماله

کشف الدجی بجماله

حسنت جمیع خصاله

صلوا علیه و آله


اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم


انحراف مردم از مسیر توحید، به مرور زمان موجب شد که آنان در نام خداوند نیز تصرفاتی کرده، بت هایی را به عنوان واسطه و شفیع به درگاه او پرستش کنند. مثلا نام بت "لات" را از "الله"، "عزی" را از "عزیز" و "منات" را از "منان" برگرفته بودند. 

پاره ای از این بت ها را "انصاب" می گفتند. این ها قطعاتی صاف و بی شکل بودند که گاه به چوب و طلا و نقره... ساخته شده بودند و مردم آنها را از حرم بر می داشتند و برای پرستش به همراه می بردند.
اما "اوثان"، سنگ های پرنقش و نگاری بودند که مورد پرستش قرار می گرفتند که "انما اتخذتم من دون الله اوثانا موده بینکم فی الحیاه الدنیا" ؛ تنها شما بتها را به عنوان اوثان به غیر خدای تعالی به پرستش گرفتید تا که موجب مودت بین شما در زندگی دنیا شود.
آری، آنان به اشتباه بت ها را موجب محبت و مودت بین خود قرار می داده اند. "لات" سنگ سفیدی بود که آن را مادر خدایان دانسته، می پنداشتند که از جنس زن خداست. این بت ها را قریش پرستش می کردند، ومعبدش نزدیک طائف بود. 
"منات"دیگر دختر خدای بود، آن را خدای سرنوشت و پروردگار اجل و مرگ می پنداشتند. معبدش بین مکه و مدینه قرار داشته است.

"عزی"بت دیگر قریش و دختر دیگر خدای ومورد پرستش خاص بود.
"هبل" پروردگار رسیدگی به مسافران وکاروانیان بود. در یک کلام، "جزیره العرب" آکنده از خرافات، الهه ها، بت ها، اصنام و اوثان شده بود و تنها قدرت الهی می توانست زنگارهای چندین و چند ساله را از دل و جان آن بت پرستان خرافه جوی بزداید.