زن که باشی

جنس می شوی

لطیف می شوی

مثل شال های ابریشمی  قیز قلعه سی

می شکنی زود

مثل لاله های شاه عباسی

مثل آینه شمعدان جهیزیه ی مادرت


زن که باشی

اعتماد می کنی

اعتماد می کنی

اعتماد می کنی

و به قاب عکس مادربزرگت

که پنجاه سال اعتماد کرده بود

قول می دهی

که دیگر اعتماد نکنی !


پ.ن:ببخشید که هوایمان این روزها فقط شعر برمیدارد...