درعجبم!

كه درهياهوي اين عمرفاني...

                                  همچون وزغ آبي، منتظردرآبگير،

...كه دركمين حشرات است

                          درپي فرصتهاايم، 

                                           ماديات،مارااز راه بدركرده،

                                            معنويت گم شده... 

                                                                پايان اين ره به ناكجاآباد است


توخودت مقصدشو... 

كهكشانها در درونت درگردشند... و تو از آنها غافلي،...


بدنبال چه ميگردي؟

 به خودآي... خدا را در ژرفاي درونت لمس كن... 


                                                   عشق رانفس خواهي كشيد.