به نام خداونده بخشنده ی مهربان

اوایل مهرماه بود که موضوع پیگیری اتوبوس های دانشگاه مطرح شد و قرار شد بچه ها ابتدا این روند را از مسئولین دانشگاه آغاز کنند، پس از جلسات متعددی که با معاونت دانشگاه و رئیس امور مالی دانشگاه گذاشته شد به این نتیجه رسیدیم که با توجه به سیاست های ریاست دانشگاه در کم کردن مخارج غیر آموزشی و افزودن به مخارج آموزشی و با توجه به جلسات،دانشگاه امسال خواهان تمدید قرار داد نیست و اگر بخواهد قرار دادی تنظیم کند باید رقم قرار داد کمتر از سال گذشته باشد! و باید پیگیری هایمان را از مسئولین شهر آغاز کنیم، از اتوبوس رانی شروع کردیم و نظر آنها را در خصوص تمدید قرار داد جویا شدیم که این عزیزان هم از به صرفه نبودن درآمد اتوبوس ها و مخارج شان گفتند و همچنین بیان داشتند تعداد کمی اتوبوس در اختیار دارند و همین دو عامل باعث بروز مشکلات تمدید قرار داد شده اند.

پس از بحث هایی که با مسئولین شهر و دانشگاه انجام شد به این نتیجه رسیدیم ابتدا خودمان آماری از تعداد دانشجویانی که توسط اتوبوس های دانشگاه جا به جا می شوند بگیریم و با مخارج یک اتوبوس در ماه مقایسه کنیم و ببینیم اوضاع از چه قرار است و بعد از طریق دیگر ارگان های شهر وارد عمل شویم که ابتدا طومار های امضا شده توسط دانشجویان را به فرمانداری ارائه دادیم که تاییده ای هم از شورای اسلامی شهر ضمیمه ی آن شد تا نامه ای آماده شود و خواهان مساعدت از اتوبوس رانی برای بهبود وضعیت اتوبوس های دانشگاه بشود؛ پس از جواب اتوبوس رانی درخصوص مساعدت، منتظر رسیدن به موعد قرار داد شدیم تا این که 14 اردیبهشت ماه به اتفاق آقای حاجیان به اتوبوس رانی رفتیم و پیگیر تمدید قرار داد شدیم و گفتند هنوز به نتیجه ی قطعی در مورد تعطیلات رسمی نرسیدیم ولی روزهای دیگر مشکلی ندارد و سه شنبه ی هفته ی بعد از دانشگاه پیگیر شدیم گه آقای گرسیورز خبر تمدید قرار داد و افزایش 40 درصدی رقم قرار داد را دادند و در مورد تعطیلات رسمی هم گفتند در ایام تابستان در روز های تعطیل رسمی مثل جمعه ها اتوبوس نداریم( از پایان امتحانات ترم تا روز شروع ثبت نام مقدماتی). ولی با توجه به سیاست های دانشگاه و بی رغبت بودن طرفین قرار داد برای تمدید خبر خوشحال کننده ای بود برای ما، قرار بود این خبر مسرت بخش را در جلسات مجمع بیان کنیم ولی ...!

خدا حافظ